single

leuke mensen

Fietskoerier Luc Vercauteren:

 

“Yes, ik ga het doen! Op de fiets naar Iran”

 

De fietskoeriers van demarrage hebben één ding gemeen. Het zijn allemaal vrijbuiters. Mensen die doen wat ze leuk vinden. Fietsen dus! En vaak nog een beetje meer dan dat. Luc schreef een boek over zijn fietstocht naar Iran.  

 

Nee, fietskoerier Luc Vercauteren (1975) trapte niet dat hele end van Maastricht naar Teheran om een pakketje te bezorgen voor Demarrage. De Maastrichtenaar begon zijn fietsavontuur in 2016 puur en alleen voor zichzelf. “Op de fiets ben ik echt vogelvrij en compleet onafhankelijk. Een heerlijk gevoel! Ik fietste naar Iran, omdat ik het leuk vond. En ik had iets te bewijzen. Ik ben manisch-depressief, bipolair heet dat. Maar kijk eens: ondanks mijn hoge pieken en diepe dalen ben ik tot zoiets gaafs in staat.”

Bij de Amsterdamse Uitgeverij Tobi Vroegh verschijnt nu ook een boek over zijn 7.000 kilometerlange toertocht naar de Iraanse hoofdstad. “Grenzeloos Geluk is de titel die bij me opkwam toen ik eraan begon. Want ergens zie ik het als een geluk dat ik manisch-depressief ben. De ziekte gaf me de tijd en vrijheid om naar Iran te fietsen. En eerlijk is eerlijk: zonder een licht hypomane periode had ik misschien niet eens het lef en de onbevangenheid gehad om te denken: Yes, dit ga ik doen!”

Grenzeloos Geluk gaat over de vele ontmoetingen tijdens zijn reis. “Hoe verder naar het Oosten, hoe gastvrijer en vriendelijker de mensen.” Maar vooral ook over Luc en de manier waarop hij met heftige stemmingswisselingen omgaat.

“Ik was nooit van plan een boek te schrijven. Maar toen ik terug was uit Iran pakte ik vanzelf een aantekeningenboekje en schreef.” Nu Grenzeloos Geluk er is, zou ik het supergaaf vinden als het boek een inspiratiebron is voor anderen. Voor jong, oud, voor iedereen. Maar zeker voor mensen die vastzitten, waardoor en op welke manier dan ook. Mijn credo is: “Doe wat je denkt dat goed voor je is. Dan komt het geluk vanzelf.”

Op de fiets van Maastricht naar Teheran
“Grenzeloos Geluk”

 

Blog: door Tekstschrijver/Journalist Ingrid Beckers